Hatay Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Mehmet Öntürk, göreve geldiği günlerde net konuşmuştu:
“Beş yılın sonunda Hatay’da susuz ve yolsuz hiçbir yer kalmayacak.”
Hatta daha da ileri giderek,
“Bu şehri susuzluk ve kanalizasyon sıkıntısından kurtaracağız” demişti.
Talimatı da açık ve netti:
“Susuz yer kalmayacak. Yolsuz yer de kalmayacak.”
Bu sözler kayıtlarda duruyor. Gazeteler yazdı, kameralar çekti. Halk umutlandı, beklentiye girdi.
Ama gelin görün ki, aradan geçen zaman içinde Hatay’da —özellikle Altınözü’nde— susuzluk bitti mi, yoksa daha mı büyüdü, orası tartışılır. Yollar mı? Hâlâ çukurlu, hâlâ tozlu.
Altınözü’nde hâlâ bidonla su taşıyan kadınlar var.
Depo başında sabahlayan amcalar var.
Yolun karşısına geçerken çamura bata çıka yürüyen çocuklar var.
Sayın Başkan'ın iyi niyeti tartışılmaz. Ama iyi niyetle çözüm gelmiyor. Talimat verilmiş olabilir, ama uygulama yoksa halk çözüm görmüyor.
Çözüm halkın cebine, mutfağına, musluğuna yansımıyorsa, o sözler neyle ölçülür?
Altınözü halkı artık söz değil, su istiyor.
Taahhüt değil, asfalt istiyor.
Açıklama değil, hizmet istiyor.
Ve en önemlisi: Unutulmamak istiyor.
Yıllar geçiyor, sözler yenileniyor, ama sıkıntılar da yerinde duruyor. Hatta bazı mahallelerde daha da kötüleşiyor.
Verilen söz, tutulmadıkça yük olur.
Altınözü artık o yükü taşımak istemiyor.
Siz ne düşünüyorsunuz? Altınözü’nün su ve yol sorununu siz nasıl yaşıyorsunuz?
Görüşlerinizi yorumla bildirin veya gönderin: mahmutsan121@gmail.com
