Gazze’de insanlar açlıktan ölüyor. Gönüllüler kendi imkânlarıyla insani yardım için denize açılırken, bazıları İsrail tarafından rehin alınıyor. Liderlerin görevi olan bu sorumluluğu vicdan sahibi halk üstleniyor. Ama liderler hâlâ sadece kınamakla yetiniyor.
Vicdan Gemilerde, Suskunluk Makamlarda
Gazze’de tablo her geçen gün ağırlaşıyor. Çocuklar bir lokma ekmeğe muhtaç, anneler çaresizlikten gözyaşına boğuluyor, babalar evlatlarının açlığı karşısında elinden hiçbir şey gelmediği için yıkılıyor. Dünya ise bu acıya seyirci kalıyor.
Tam da böyle bir dönemde gönüllüler, vicdan sahibi insanlar kendi imkânlarını seferber ederek gıda ve insani yardımı gemilere yükleyip Gazze’ye doğru yola çıkıyor. Onların amacı siyaset yapmak değil; sadece insanlık için, mazlumların yanında olmak.
Ama ne acıdır ki, bu vicdanlı insanların bazıları İsrail tarafından rehin alınıyor.
Peki ya liderler? Onların yaptığı tek şey, kameraların karşısına geçip kınama açıklamaları yapmak.
Kınama, bir çocuğun açlığını gidermiyor.
Kınama, annelerin gözyaşını dindirmiyor.
Kınama, rehin alınan gönüllüyü özgür bırakmıyor.
Artık yeter! İnsanlık boş sözlerle değil, cesur adımlarla kurtulur. Koltuk sahipleri tarihe, kınamalarıyla değil; attıkları adımlarla geçer.
Bugün vicdan, gemilerde yol alan gönüllülerin kalbinde yaşıyor. Tarih, insanlık adına risk alanları yazacak; sadece kınayanları değil.
👉 Vicdanın sesi olun, sessizliğin değil.
